×
Zmiana wielkości czcionki:

Zespół Sawanta - czyli upośledzeni geniusze

Zespół Sawanta - czyli upośledzeni geniusze
[justify]Osoby z niepełnosprawnością zmagają się ze stygmatyzacją, jest to niepodważalny fakt, który pomimo upływu lat i ciągłych zmagań z edukowaniem społeczeństwa nie zlikwidował tej bariery. Stygmatyzacja pojawia się na każdym szczeblu społecznym, zawodowym czy fizycznym. Sytuacja ta może się zmienić, ulec poprawie kiedy nadal będziemy starać się nabywać wiedzę w tym temacie, starać się przekazywać tą wiedzę innym i kibicować nauce tak by tworzone coraz to nowe rozwiązania jak najbardziej ułatwiały życie osobom z niepełnosprawnościami. Autyzm oraz zespół Aspergera zmaga się z twierdzeniami, że nie istnieje coś takiego jest to wytwór oraz, że osoby z tym zaburzeniem nie są w stanie aktywnie funkcjonować w społeczeństwie. Oczywiście posiadanie podanego spektrum wiąże się z pewnymi utrudnieniami. Osoby ze spektrum autyzmu mają trudności w nawiązywaniu kontaktu wzrokowego, okazywaniem uczuć w postaci przytulania, bądź reagowaniem uśmiechem na widok opiekuna, nie reagowanie na głos rodziców, brak zainteresowania innymi osobami w otoczeniu. Ponadto pojawia się schematyczne zainteresowanie zabawami, dzieci wykonują powtarzalne czynności. Trudności w podtrzymywaniu rozmów, ograniczenie rozumienie mowy. Zespół Aspergera wchodzi w spektrum autyzmu i jest łagodniejszą formą autyzmu. Istnieje więcej objawów, które występują w podanym zaburzeniu ich objawy są już zauważalne przed 3 rokiem życia. Występują w różnym nasileniu oraz w różniej ilości. Ciekawym zjawiskiem pojawiającym się głównie w tym zaburzeniu jest zespół Sawanta występuje on u około 10% osób posiadających spektrum autyzmu, głównie u chłopców (75%). Zespół Sawanta jest fenomenem jeśli chodzi o zdolności jakie posiadają osoby. Jest to dysfunkcja mózgu, nie udało się do tej pory ustalić, dlaczego dotyka on głównie chłopców oraz dlaczego występuje głównie akurat przy podanym zaburzeniu. Nie jest to jedyna sytuacja kiedy może się pojawić, istnieją osoby, które mają niepełny rozwój umysłowy, rzadziej u osób które zmagają się z chorobą, bądź uszkodzeniem mózgu, a także bardzo rzadko u osób z otępieniem umysłowym. Jednostki, które mają podaną dysfunkcję, przeważnie mają poziom inteligencji poznawczej na poziomie 40-70 oczywiście nie są to wszystkie przypadki. Pierwsze opisy podanych przypadków pojawiły się już w latach 1789, kiedy pacjent lekarza psychiatrii Benjamina Rusha nie był w stanie wykonywać skomplikowanych operacji matematycznych, potrafił liczyć proste równania, jednak był w stanie określić liczbę sekund, które przeżył człowiek w ciągu 70 lat z uwzględnieniem lat przestępnych i zajmowało mu to jakieś kilkadziesiąt sekund. Kolejne przypadki były sukcesywnie opisywane w ciągu kolejnych lat między innymi był to Thomas Greene Bethune, który był niewidomy, jednak posadzony przed pianinem był w stanie odtworzyć zasłyszaną melodię, już wieku 4 lat. Stephen Wiltshire, który potrafił stworzyć wizualizację całego miasta już poprzez pojedynczy lot helikopterem nad nim. Kim Peek zna na pamięć 12000 książek, jest w stanie powiedzieć wszystkie numery kierunkowe, opisać wszystkie autostrady przechodzące przez miasta miasteczka i okręgi przechodzące przez każde amerykańskie miasteczko. Nie są to jedyne fascynujące przypadki opisywanie w literaturze. Podane informacje jednoznacznie pomagają w zmniejszaniu dyskryminacji osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie.[/justify] [justify] Kinga Golianek Trener pracy ___________________[/justify] [size=2][i]Bibliografia:[/i][/size] [ol] [li][size=2][i]Chrzanowska I. (2015) Uczeń zdolny- uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi? Uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi- uczniem uzdolnionym? Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu. Studia edukacyjne nr34[/i][/size][/li] [li][i][size=2]Kułak W., Krajewska-Kułak E., Kułak A.,Kułak P., Blecharczyk B., Bienias Ł. (2009). Choroba- to nie przekreślenie życia, na przykładzie znanych osobistości i ich dolegliwości. Uniwersytet Medyczny Białystok[/size][/i][/li] [li][i][size=2]Kaniewska-Mackiewicz E. (2017). Mały geniusz- dar edukacji ucznia z zespołem Aspergera. Zeszyty naukowe WSG t.29, nr2[/size][/i][/li] [/ol]