×
Zmiana wielkości czcionki:

Znaczenie równych szans społecznych

Znaczenie równych szans społecznych
[justify]Znany amerykański filozof John Rawls dużą uwagę poświęcił zagadnieniu jakim jest egalitaryzm demokratyczny. W wyniku prowadzonych badań wyłonił on dwie zasady sprawiedliwości (dyferencji):[/justify] [justify][/justify] [ul] [li]„Każdy człowiek ma prawo do całkowicie adekwatnego zespołu podstawowych wolności, równych dla wszystkich, zbieżnego z tym samym systemem wolności dla wszystkich.[/li] [li]Nierówności ekonomiczne i społeczne satysfakcjonują dwa warunki: pierwszy odnosi się do stanowisk lub funkcji dostępnych dla wszystkich w okolicznościach bezstronnej równości szans; podczas gdy drugi powinien istnieć dla największej korzyści najmniej uprzywilejowanych członków w społeczeństwie.”.[/li] [/ul] [justify]Możemy powiedzieć zatem, że egalitaryzm opiera się na równym podziale szans oraz dóbr w społeczeństwie. Zarówno jeśli chodzi o wolność, dobra materialne czy możliwość zdobycia wykształcenia, pracy - każda jednostka powinna mieć jak najbardziej zbliżone szanse, aby móc to osiągnąć. Zdaniem wielu społeczeństwa, w których różnice między jednostkami są mniejsze, a dostęp do różnego rodzaju dóbr bardziej wyrównany są społeczeństwami lepszymi, bardziej sprawiedliwymi i lepiej zorganizowanymi. Równy podział dóbr oznacza, że jednostki mające ich nadmiar świadomie zrezygnują z posiadanej nadwyżki dla dobra ogółu. Takie społeczeństwo będzie bardziej skonsolidowane w swoich działaniach, a co za tym idzie wspólnie będzie brać odpowiedzialność za ewentualne błędy i wspólnie będzie je naprawiać[sup]1[/sup].[/justify] [justify][/justify] [justify]Równość szans nie oznacza jedynie zaprzestania dyskryminacji, eliminowania jakichkolwiek różnic międzyludzkich, wprowadzania ogólnych zasad wskazujących na zalecane działanie (zasady równości), promowania zachowań, w których zawsze we wszystkich sytuacjach każda osoba jest traktowana w taki sam sposób (ponieważ bywa tak, że ustanowienie równości szans jest możliwe jedynie w przypadku szczególnego potraktowania pewnych jednostek)[sup]2[/sup]. Sytuacja taka ma właśnie miejsce w przypadku osób z niepełnosprawnością, którzy - posiadając należną im pełnię praw człowieka, potrzebują dodatkowych praw, by równość szans była zachowana[sup]3[/sup]. Równość szans to prawo do sprawiedliwego dostępu do różnych życiowych możliwości.[/justify] [justify][/justify] [justify]Osoby niepełnosprawne w niełatwy sposób doświadczają obecnych realiów, gdzie powszechna rywalizacja, konkurencyjność i konsumpcja niejako tworzą współczesną ludzką tożsamość[sup]4[/sup]. Właśnie dlatego tak istotny jest wzrost świadomości społecznej, wyzbycie się stereotypowego myślenia o osobach z niepełnosprawnością i negatywnych postaw wobec nich oraz wyeliminowanie dyskryminacji. W Polsce zasady polityki społecznej opierają się na zasadzie niedyskryminacji – tzn. równości wobec prawa i równości w prawach, zagwarantowanych przez Konstytucję i zalecanych przez dokumenty międzynarodowe. Głównym celem polityki społecznej w kontekście sytuacji osób niepełnosprawnych powinno być kształtowanie właściwych zachowań i postaw społecznych wobec osób z niepełnosprawnością, gwarantując im równe traktowanie i równość szans, dostęp do usług, zasobów i dóbr społecznych oraz pełną realizację ich praw[sup]5[/sup].[/justify] Sylwia Vardanyan Psycholog, doradca zawodowy ___________________________ [size=2][i]Bibliografia:[/i][/size] [size=2][i]1. Sienkiewicz G. W. (2008), Egalitaryzm Demokratyczny. Podstawy teorii sprawiedliwości Johna Rawlsa, Toruń, Wydawnictwo Adam Marszałek.[/i][/size] [size=2][i]2. Kwarciński T. (2007), M oralny wymiar równości szans w świetle dokumentów Unii Europejskiej, [w:] K.A. Kłosiński (red.), Unia Europejska. Integracja - Konkurencyjność - Rozwój, Wyd. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin, s. 339-349[/i][/size] [size=2][i]3. Szczupał, B. (2009). Równość wobec prawa jako jeden z warunków realizacji praw człowieka z niepełnosprawnością. Niepełnosprawność–półrocznik naukowy, (1), 149-155.[/i][/size] [size=2][i]4. Beck U. (2000), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar[/i][/size] [size=2][i]5. Nowak, A. (2010). Dyskryminacja osób niepełnosprawnych. Polityka Społeczna, (10), 12-16.[/i][/size]