×
Zmiana wielkości czcionki:

Mózgowe porażenie dziecięce – objawy i rehabilitacja

Mózgowe porażenie dziecięce – objawy i rehabilitacja
[justify]Mózgowe porażenie dziecięce to choroba neurologiczna, która powoduje uszkodzenie w obrębie ośrodka układu nerwowego w okresie życia płodowego, w trakcie porodu lub bezpośrednio po nim i jest to zespół zaburzeń ruchowych i postawy. MPD diagnozuje się u 2 na 1000 urodzonych dzieci, a niektóre z objawów zaobserwować można już w okresie niemowlęcym. W pierwszym okresie życia dziecka zaobserwować można opóźnienia w typowym zachowaniu charakterystycznym dla danego wieku na przykład raczkowania czy siadania. Mogą występować także zaburzenia koordynacji, napięcia mięśni szyi i tułowia, problemy ze ssaniem i połykaniem podczas karmienia, a czasami całkowite porażenie kończyn. Bardzo ważnym elementem leczenia MPD jest stała i nie przerwana rehabilitacja, dzięki której można złagodzić negatywne skutki choroby i ułatwić codzienne funkcjonowanie. symptomy schorzenia nie postępują wraz z wiekiem, jednak objawy mogą stać się bardziej widoczne wraz z upływem lat.[/justify] [justify]Mózgowe porażenie dziecięce sprawia trudności w codziennym funkcjonowaniu nie tylko z powodu ograniczeń ruchowych, ale także społecznych i emocjonalnych. Potrzeby osób chorych pozostają takie same jak osób pełnosprawnych.[/justify] [b]Przyczyny mózgowego porażenia dziecięcego[/b] [justify]Trudno jest jednoznacznie podać przyczynę MPD, ponieważ jest szereg czynników, które mogą się pojawić w okresie poporodowym, okołoporodowym oraz przedporodowym.[/justify] Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia mózgowego porażenia dziecięcego zaliczamy między innymi: [ul] [li]czynniki genetyczne,[/li] [li]niedotlenienie okołoporodowe,[/li] [li]niska masa urodzeniowa,[/li] [li]przedwczesny poród.[/li] [/ul] [justify]Z powodów wymienionych powyżej dzieci, u których zdiagnozowano występowanie czynników ryzyka MPD, powinny być poddane dokładnej obserwacji od pierwszych miesięcy życia, zanim objawy będą w pełni widoczne, ponieważ wczesne zdiagnozowanie umożliwi rozpoczęcie rehabilitacji w początkowych etapach rozwoju choroby.[/justify] [b]Leczenie i rehabilitacja dzieci z porażeniem mózgowym[/b] [justify]Rehabilitacja dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym opiera się przede wszystkim n stymulacji ruchowej. Głównym celem terapii jest wspomaganie rozwoju ruchowego dziecka a także poprawę jakości życia.[/justify] U około 90% osób z MPD występuje spastyczność, jest to wzmożone napięcie mięśni połączone z ograniczoną ruchowością oraz osłabieniem siły. [justify]Zdecydowana większość metod rehabilitacji i leczenia skupia się głównie na zmniejszeniu wzmożonego napięcia, a także zwiększeniu siły mięśniowej.[/justify] [justify][/justify] [justify]Treningi siłowe mogą łagodzić dolegliwości bólowe oraz poprawić ogólną sprawność fizyczną co znacznie ułatwi radzenie sobie z codziennymi obowiązkami i czynnościami. Wzmocnienie mięśni ma również pozytywny wpływ na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, korzystnie oddziałuje na samoocenę oraz osiągnięcia sportowe osób z niepełnosprawnością.[/justify] [justify][/justify] [justify]Największy procent dzieci z porażeniem mózgowym to osoby z hemiplegią, która powoduje trudności z sięganiem po przedmioty, chwytaniem oraz manipulacją. Brak powyższych umiejętności ma ogromny wpływ na codzienne funkcjonowanie, powoduje trudności w realizacji czynności takich jak , jedzenie, pisanie, ubieranie się czy nawet zabawie.[/justify] [justify][/justify] [justify]Zdecydowana większość dzieci, u których występuje hemiplegia obserwujemy zjawisko „wyuczonego nieużywania” ręki objętej paraliżem, ponieważ chcą dorównać innym w szybkości i skuteczności, przez co zaniedbują chorą rękę i używają do wszystkich czynności sprawniejszej ręki. Aby przezwyciężyć to zjawisko stosowana jest terapia wymuszonej konieczności, która polega na unieruchomieniu sprawnej ręki przy pomocy ortezy, gipsu czy temblaka i jednoczesnym intensywnym treningu słabszej ręki. Taka rehabilitacja przynosi efekty w postaci poprawy, prędkości, zręczności, funkcjonalności oraz spontanicznego użycia słabszej ręki. Zwiększenie skuteczności daje połączenie treningu bimanualnego z powyższą terapią w celu zwiększenia oburęcznej koordynacji a także samoobsługi dziecka.[/justify] [b]Najczęściej stosowane formy rehabilitacji:[/b] [ul] [li]masaż,[/li] [li]gimnastyka lecznicza,[/li] [li]kinezyterapia, która powoduje wyrównanie zaburzeń psychoruchowych dziecka, a także oddziałuje na sferę intelektualną, emocjonalną i ruchową a także adaptacje w otoczeniu,[/li] [li]hydroterapia, usprawniająca pracę mięśni,[/li] [li]arteterapia, aby zrekompensować braki związane z wyrażeniem myśli i refleksji oraz w kontaktach interpersonalny,[/li] [li]terapia mowy, polegająca głównie na ćwiczeniach takich jak usprawnienie narządów artykulacyjnych, nauka karmienia, oddychania i fonacji,[/li] [li]trening relaksacyjny, opierający się na obniżeniu napięcia psychofizycznego, przeciwdziałaniu zmęczenia oraz sprzyjający pogłębianiu samoświadomości człowieka.[/li] [/ul] [justify]Cały rozwój osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym od dzieciństwa do dorosłości jest szansą na usprawnianie i rozwijanie zaburzonych funkcji. Przy wsparciu rodziców, opiekunów oraz specjalistów, chory ma możliwość zbudować poczucie własnej wartości i realizować swoje cele.[/justify] [justify][/justify] Anna Ciemięga Trener pracy