[justify][size=3][font=sans-serif]Jedną ze specyficznych form komunikacji jest komunikowanie terapeutyczne, kierowane do jednostek, które nie potrafią samodzielnie poradzić sobie z uporządkowaniem własnych myśli oraz emocji. Osoby z niepełnosprawnościami również borykają się z problemami, do rozwiązania których niezbędne jest wsparcie osób trzecich, a komunikacja terapeutyczna stanowi dla nich ogromną pomoc. Do głównych założeń komunikacji terapeutycznej zalicza się rozwój nawiązanej relacji terapeutycznej, identyfikacja obecnego problemu, a także udział jednostki oraz jej rodziny w procesie opieki. Wspominanie działania mają na celu ułatwić wdrożenie pomocy jednostce, która zgłasza się z problemem. Za główny cel komunikowania terapeutycznego uznaje się ułatwienie osobom chorym możliwości wyrażania emocji względem jednostek, które je otaczają. Jednak należy podkreślić że ogólnie cel komunikowania terapeutycznego ustala się indywidualnie, w zależności od potrzeby. Poprzez podjęte działania osoba, która wspiera jednostkę potrzebującą musi uświadamiać ją o jej mocnych stronach, możliwościach z jakich może skorzystać, jak również przekazywać pozytywne wiadomości. To również osoba pomagająca musi zwracać uwagę na fakt, że rozmowa z osobą potrzebującą jak też jej skuteczność są w dużej mierze uzależnione od posiadanych przez nią kompetencji zawodowych, sposobów poprowadzenia rozmowy oraz gotowości osoby potrzebującej do przyjęcia wsparcia[sup]1[/sup]. [/font][/size][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Za podstawę komunikowania interpersonalnego uważa się poprawne komunikowanie z samym sobą, które w głównej mierze polega na uświadamianiu sobie swoich stanów oraz przeżyć psychicznych, fizycznych, duchowych, jak również intelektualnych oraz emocjonalnych doświadczeń. [/font][/size][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Komunikacja terapeutyczna z osobami z niepełnosprawnościami, w tym z osobami chorymi psychicznie wymaga korzystanie z różnego rodzaju technik komunikowania. Wyróżnia się: [/font][/size] [ul] [li][size=3][font=sans-serif]Dostrzeganie pacjenta i spostrzeganie u niego zmian,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]oferowanie siebie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]aktywne słuchanie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]klaryfikacja, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]odzwierciedlenie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]poświadczenie, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]informowanie, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]wyjaśnienie i uzgadnianie znaczeń,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]identyfikowanie mocnych stron, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]milczenie terapeutyczne, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]eksploracja, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]modelowanie, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]umożliwienie szerokiego otwarcia i zachęcenia do kontynuowania, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]urealnienie i słowne wyrażenie wątpliwości, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]proponowanie współpracy i planowanie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]parafrazowanie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]wspieranie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]interpretowanie,[/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]podsumowanie, [/font][/size][/li] [li][size=3][font=sans-serif]budowanie nadziei i pocieszenia[sup]2[/sup].[/font][/size][/li] [/ul] [/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Jednostki, chcąc rozwijać właściwe komunikowanie terapeutyczne z jednostkami chorymi psychicznie muszą w sposób świadomy wykorzystywać własne zachowanie oraz w zależności od sytuacji osoby potrzebujące stosować odpowiednie techniki, które będą przyczyniały się do realizacji celu terapeutycznego. [/font][/size][/justify] [justify][size=3][font=sans-serif]Należy pamiętać również, aby osoba z problemem miała poczucie bezpieczeństwa oraz świadomość otrzymania pomocy w określonych sytuacjach, jak też jest całkowicie akceptowana i nie oceniania przez personel. [/font][/size][/justify] [justify][/justify] [size=2]1. Zob. Wilczek-Rużycka E., [i]Komunikowanie się z chorym psychicznie, [/i]Wydawnictwo CZELEJ, s. 19-20[/size] [size=2]2. Zob. Wilczek-Rużycka E., [i]Komunikowanie się z chorym psychicznie, [/i]Wydawnictwo CZELEJ, s. 26-32[/size]